Wim van Vendeloo

Reeds 3 keer in mijn leven heb ik een bezoek gebracht aan Engeland. Alle drie keer uiteraard stond ook Londen op de lijst.

De eerste keer was met de middelbare school in 1970. Wat een belevenis zo’n wereldstad. Volop in de hippie-tijd en een bezoek aan Carnaby-street paste daar heel goed bij. Ik vond het heel bijzonder daar, er ging een wereld voor mij open. We hebben ook een bezoek gebracht aan de voetbalwedstrijd Arsenal – Anderlecht. Het was heel spannend en na een verloren uitwedstrijd werd Arsenal uiteindelijk toch de grote winnaar. Dankzij google weet ik dat het toen 28 april 1970 was:) Er moet natuurlijk ook verantwoord worden vertoefd, dus bezochten we het British museum, vol met roofgoed uit Egypte en Griekenland, maar wel mooi. Het Science museum maakte grote indruk omdat je er toen al veel zelf kon doen en op knopjes mocht drukken en zo. St Paul’s Cathedral maakte de lijst compleet. Ook al even indrukwekkend als de rest. Vooral de kopel is enorm en als je aan de ene kant fluistert tegen de muur, hoort iemand de andere kant dat haarfijn. Toen was een bezoek nog gratis. In 2013 was de entree 21 pond! Passend bij de tijd was het theaterbezoek, ook een must natuurlijk in Londen. Passend vanwege de voorstelling: ” Jesus Christ Superstar”. Wat wil je nog meer?

De tweede keer was in 1975. Met Betsie op de fiets door Zuid Engeland en door Londen. Veel Bed en Breakfast gedaan. Vaak tussen de nylon-lakens. De meest bijzondere ervaring was in Brighton. Daar vonden we onderdak bij een wat oudere dame, feodaal ingesteld, erg feodaal. In haar chique huis met een hal zo groot als mijn woonkamer nu, mochten de fietsen worden gestald. Dat was al wat, maar ze had ook een bediende. Een donkerbruine meneer uit India. Erg trots liep hij rond en bediende ons bij het ontbijt. Hij was overal maar je hoorde hem nergens. Een hele kunst. Maar het ergste was dat zij met een stalen gezicht vroeg: hoe vind je hem? ik heb hem zelf uit India gehaald. We zijn maar één nacht gebleven.

De derde keer was in augustus 2013. Samen met Hermy, Marc en Jeron, een lang weekend. Het was mooi weer en vreselijk druk. Op zaterdag kon je rond de BigBen over de koppen lopen, er hing constant een politiehelikopter boven vanwege de CrowdControl. Aan het eind van de dag wilden we slim zijn en boekten we een tour op de Hop-On / Hop Off bus. Normaal een uurtje of 2 maar toen meer dan 4 uur voor een rondje. Vanwege ons avondprogramma zijn we halverwege uitgestapt en als een haas met de Underground naar het hotel. Wat een uitvinding dat vervoer. (trouwens niet alleen in Londen een uitkomst). Zoals gezegd was St Paul aardig prijzig, jammer. Ook deze keer ’s avonds naar de voorstelling: Thriller. Prachtige show over het leven van….. We hebben dat weekend nog veel meer gedaan. BuckinghamPalace bekeken, Harrods doorgeslenterd, Canary Warff opgezocht en natuurlijk het HardRockCafe. Daar wilden we eten, maar er stond een geweldige rij op de stoep. Het werd geen eten , maar de shop was vrij rustig en het begeerde shotglaasje ging mee retour huis. Er vlak naast was een typisch engelse Pub, daar hebben we uitstekend en zeer ” couleur locale” gegeten. Canary Warff ligt aan de voet van de TowerBridge. Oud havengebied, is helemaal opgeknapt en is nu een populair horeca-gebied. Ook erg populair is Abbey Road, je weet wel die van de beroemde platenhoes. Op zondagochtend togen wij daar in alle vroegte heen. lekker rustig dachten we. En zeker, op het metrostation AbbeyRoad was het lekker rustig. We lopen door de straat en opeens werden we nageroepen: “where are you looking for?”  Het bleek een vriendelijke jongeman die hoog vanaf zijn balkon droogjes uitlegde dat wij hier helemaal verkeerd waren. En hij had gelijk. De beroemde zebra was helemaal aan de andere kant van de stad. Goed voor anderhalfuur reizen (Metrostation St. John’s Wood is de goede). Toen wij er eindelijk kwamen was het natuurlijk druk. Vanwege de webcam hebben we eerst het thuisfront opgebeld en vervolgens de oversteek gewaagd. Gelukkig zijn de automobilisten daar erg beleefd………………..

Ik had niet zoveel met Engeland, maar mijn hernieuwde kennismaking met Londen is mij prima bevallen. Ik vond het een zeer plezierige en levendige stad. Goed toegankelijk, maar wel druk en duur. We komen er zeker nog eens terug

naar boven
naar boven
naar boven
hè, hè, veilig aan de overkant

AbbeyRoad

|Comments are Off
Meer dan een jaar geleden hebben we over DE zebra gelopen. Dat ging niet zomaar. Bij het schrijven van het verhaal moest ik wel even in mezelf lachen. Maar er kwamen ook herinneringen naar boven uit langvervolgen tijden. Waar het bijhouden van zo’n site al niet toe leidt. Lees hier meer.  
naar boven